Bulimia to zaburzenie odżywiania, które charakteryzuje się napadami spożywania dużej ilości pokarmów, a zaraz po tym dochodzi do prowokowania wymiotów albo stosowania leków przeczyszczających. Najważniejszym objawem bulimii są ataki objadania się, któremu towarzyszy uczucie wstydu i wstrętu, a potem wywoływanie wymiotów. Jak jeszcze objawia się bulimia?
Jak wygląda przebieg bulimii?
Początek bulimii wynika z traktowania jedzenia jako środka, który umożliwia zmniejszyć napięcie psychiczne oraz dyskomfort emocjonalny, co może przyczyniać się do złagodzenia ewentualnego poczucia odrzucenia oraz samotności. Przyczyna może być związana z trudnymi wydarzeniami życiowymi, do których zalicza się kryzys w życiu rodzinnym, rozwód, śmierć bliskiej osoby, stres związany z egzaminami, a także zmianę pracy oraz ciążę.
Epizody objadania się wraz z upływem czasu zaczynają przyjmować charakter napadowy, a ich cechą charakterystyczną jest utrata kontroli nad ilością przyjmowanych pokarmów i to przeważnie wysokokalorycznych. Osoby z bulimią będą odczuwały brak możliwości zaprzestania jedzenia.
Jest wiele czynników, które wpływają na pojawienie się napadów bulimii, a dotyczą one przeważnie wzrostu napięcia, który może być związany z samotnością, znudzeniem, ale też z nasilającym się uczuciem głodu i pragnienia. Kiedy atak mija, chory zaczyna odczuwać ulgę, która jest związana ze spadkiem wcześniejszego napięcia, ale do tego pojawia się uczucie winy z powodu utraty kontroli. Wtedy dochodzi do wywoływania wymiotów.
Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny osób z bulimią, to bardzo długo nie zdradza on objawów choroby. Poza tym dynamika tej choroby nie zostaje wyznaczona przez pogarszających się stan somatyczny, ale najczęściej wynika z następujących po sobie okresów remisji, a także nawrotów epizodów bulimicznych. Zarówno rodzaj objawów somatycznych, jak i objawów metaboliczny będzie uzależniony od mechanizmów kompensacyjnych, które stosowane są przez osobę z bulimią.
Objawy somatyczne bulimii
Do objawów somatycznych bulimii, które związane są z prowokowaniem wymiotów, zalicza się:
- zasadowicę metaboliczną z hiperchloremią, a także wzrost wodorowęglanów;
- wtórną hipokaliemię;
- hipowolemię z wtórnym hiperaldosteronizmem;
- zapalne obrzęki ślinianek przyusznych;
- zapalne powiększenie trzustki wraz ze wzrostem amylazy w surowicy;
- nadżerki tylnej ściany gardła, a w także w przełyku i w żołądku;
- chrypka oraz ból w zakresie nerwu twarzowego;
- dzwonienie w uchu;
- choroby dziąseł;
- erozję szkliwa;
- nadwrażliwość zębów;
- przebarwienia zębów;
- próchnicę zębów.
Do objawów somatycznych, które związane są z wymiotami, biegunkami oraz stosowaniem diuretyków, zalicza się:
- hipokaliemię;
- kwasicę metaboliczną z pozornie prawidłowym poziomem potasu;
- nefropatię hipokaliemiczną z zaburzeniami zagęszczania moczu;
- alkalozę hipochloremiczną;
- hipomagnezemię;
- spadek masy ciała, który przebiega z objawami odwodnienia organizmu.
Poza tym przy bulimii mogą pojawić się następujące zaburzenia metaboliczne:
- uogólniony albo miejscowy obrzęk kończyn dolnych;
- duszność, a także zaburzenia rytmu serca;
- spadek ciśnienia tętniczego;
- zmniejszony wyrzut serca;
- słabo wyczuwalne tętno oraz słabo słyszalne tony serca;
- rozdęcie brzucha;
- niedrożność porażenna jelit;
- nagłe rozszerzenie żołądka;
- neuropatie;
- objawy psychoorganiczne;
- zwiększona ilość produkowanego moczu;
- miopatia;
- napady drgawkowe i skurcze mięśniowe;
- niecharakterystyczne zaburzenia miesiączkowania.
Objawy dotyczące jamy ustnej
Objawy ogólnoustrojowe, które występują pomiędzy epizodami objadania się u osób z bulimią, mogą być niespecyficzne, a przez to będą trudne do przyporządkowania je tej chorobie. Osoby z bulimią mogą mieć ładny i zdrowy wygląd, a także prawidłową wagę ciała albo trochę wyższą od normy, a wtedy zmiany w obrębie jamy ustnej będą stanowiły jedyny objaw występowanie bulimii.
Objawy w jamie ustnej, które pojawiają się przy bulimii, najczęściej zależą od mechanizmów kompensacyjnych, które stosuje osoba chora. Bardzo ważne znaczenie mają powikłania, które dotyczą chemicznego wpływu treści wymiotnej na przełyk oraz na jamę ustną. W związku z tym najczęstszą zmianą u osób z bulimią jest erozja szkliwa. Kwaśna treść żołądka, która jest zwracana do jamy ustnej, wpływa głównie na podniebienie albo na językowe powierzchnie zębów przednich.
Do tego zakwaszenie środowiska jamy ustnej będzie sprzyjało wystąpieniu nadwrażliwości zębiny, co może być subiektywnie odczuwane jako ból zębów. Poza tym może dojść do rozwoju próchnicy zębów. Natomiast długotrwałe niedobory pokarmowe, a przeważnie białek, soli mineralnych, witamin oraz żelaza mogą mieć negatywny wpływ na tkanki przyzębia. Ponadto może dojść do obniżonego wydzielania śliny, a także do ograniczonego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, które może być następnie powikłane zakażeniem paciorkowcowym, gronkowcowym albo grzybiczym. Ten stan zapalny dotyczy przeważnie podniebienia, gardła, języka, warg lub dziąseł.
Bulimia ma poważne objawy, których nie można bagatelizować, dlatego tak bardzo ważne jest jak najwcześniejsze zgłoszenie się do lekarza i rozpoczęcia właściwego leczenia.
