Osoba z osobowością anankastyczną sprawia wrażenie osoby bardzo skupionej i skoncentrowanej, co jest widoczne w jej zachowaniu, sposobie wypowiedzi, w sposobie poruszania się, a także w mimice twarzy. Taka osoba chce mieć wszystko pod kontrolą i dobrze się czuje, gdy ma wszystko uporządkowane, gdy to opiera się na jakichś szczegółowych zasadach. Poza tym potrafi się dostosować do oczekiwań oraz norm społecznych, a do tego uważa, że tak trzeba. Jakie są jeszcze objawy osobowości anankastycznej?
Jakie ma cechy osobowość anankastyczna?
Osoby, które mają osobowość anankastyczną, cechuje nadmierna wątpliwość oraz duża ostrożność. Osoby te są również zbyt sumienne, dokładne i pedantyczne, a poza tym mogą się gubić w szczegółach swojego działania. Charakteryzuje je zbyt duże poczucie odpowiedzialności oraz obowiązku, ale też ciągle odczuwają strach przed popełnianiem błędów. Jeśli popełnią nawet niewielki błąd, to zaczyna rosnąć w nich poczucie winy. Doszczętnie pochłaniają ich szczegóły, a także porządkowanie oraz organizowanie wszystkiego. Przed podjęciem każdej decyzji pojawia się u nich wiele wątpliwości, a także wahań.
Przeważa u nich poczucie niepewności, ale też charakteryzuje je wysoki poziom samokontroli. Każda czynność jest przez nich dokładnie sprawdzana i tak samo jak w nerwicy natręctw utrudnia ona wykonywanie różnych zadań.
Osoby te ciągle dążą do perfekcjonizmu, ale to przeszkadza im w poprawnym wykonywaniu zadań, a także przyczynia się do gubienia najważniejszego celu. Osoby te również dokładnie trzymają się przepisów oraz instrukcji. Jeśli zbytnio skupiają się na zadaniach, to odbywa się to zawsze kosztem zaniedbywania różnych przyjemności, ale też utrudnia to kontakty towarzyskie. Pojawia się u nich dystans wobec innych osób, ale też brakuje im spontaniczności podczas relacji z innymi.
Cechuje ich ciągłe dbanie o porządek oraz czystość. Stale towarzyszy im uczucie niepewności, a do tego ciągle wracające wątpliwości, które powodują, że są bardzo drobiazgowi, wszystko ciągle sprawdzają, ale też są ostrożni i mają trudności z podejmowaniem decyzji. Do tego mogą pojawiać się u nich natarczywe myśli oraz objawy nerwicy natręctw. Osoby te nie pozwalają na robienie jakichkolwiek odstępstw od wyznawanych wartości, norma oraz zasad.
Jeśli mają jakieś przekonania moralne, etyczne, religijne czy też wyznawane wartości, to jest im trudno je zmienić. W związku z tym pojawia się u nich takie dogmatvczne wierzenie, np. trzeba spożywać określone zrównoważone posiłki, ale ten dogmatyzm może również obejmować inne obszary działania, co jest często interpretowane jako upartość.
Osoby te nie zmieniają opinii, gdyż to w ich rozumieniu oznaczałoby przyznanie się do błędu, a przecież osobowość anankastyczna nie popełnia żadnych błędów, ale też nie wolno jej popełniać błędów.
Będą miały również problemy ze współpracą w grupie, a przeważnie wtedy, gdy współpracownicy nie będą się podporządkowywać ich stylowi pracy. Poza tym są osobami skąpymi, jeżeli chodzi o wydawanie pieniędzy na siebie i innych. Mają takie problemy, które dotyczą gromadzenia zużytych, ale też bezużytecznych rzeczy i są trudności z ich pozbywaniem się.
Ich działanie cechuje sztywność i upór, a także brak kontaktu z własnymi emocjami. Ciągle analizują powinności, a także działania, które wykonywali w przeszłości, a także to, co będzie w przyszłości. Poza tym ciągle są przygnębieni, ale też charakteryzuje ich brak umiejętności przezywania radości. Do tego sprawiają wrażenie, jakby były osobami nudnymi, ale też pozbawionymi energii do życia oraz do radości życia.
Cechy anankastyczne należące do normy a zaburzenia osobowości anankastycznej
Osoba, która jest zaburzona, będzie ciągle zwracała uwagę na perfekcyjność wykonywania różnych zadań, a to sprawia, że gubi ona zarówno sens, jak i cel zadania, ale też pogrążona będzie w różnych szczegółach. Przeciwnością jej jest osoba o stylu kompulsyjnym, gdyż ją nie przytłaczają szczegóły.
Osoba, którą cechuje styl anankastyczny, będzie pracowała ciężko, sumiennie, ale też systematycznie. Jednak duże znaczenie przywiązuje również do życia rodzinnego oraz kontaktów towarzyskich. Natomiast osoba zaburzona stale jest oddana tylko swojej pracy, gdyż na dalszy plan jest zepchnięta rodzina oraz możliwość relaksu albo w ogóle one nie istnieją.
Osoba ze stylem anankastycznym w przeciwieństwie do osoby zaburzonej będzie umiała postawić granice podczas dążenia do perfekcjonizmu. Poza tym osoba zaburzona bardzo dokładnie przestrzega wszystkich zasad w przeciwieństwie do osoby o stylu anankastycznym, gdyż taka osoba potrafi przyznać, że są sytuacje, w których będzie można odstąpić od tych sztywnych reguł.
Osoba, która jest zaburzona, nie potrafi oddać innym swoich obowiązków oraz zadań i ciągle dąży do tego, aby wykonywać pracę w ściśle określony sposób, natomiast osoba zdrowa potrafi od tego odstąpić.
Osobę zaburzoną cechuje sztywność i uparcie, ale też uważa, że nie możliwe staje się powierzenie innym swoich zadań. Z kolei osoba o stylu anankastycznym będzie umiała zmienić swoje opinie, ale też będzie potrafiła uznać oraz docenić pomysły innych osób.
