Depresja endogenna

0
991
fot. Pixabay.com

Depresja endogenna jest wynikiem wewnętrznych biologicznych zaburzeń pracy mózgu. Osoba z taką depresją odczuwa stałe przygnębienie, ale też jest ospała i może mieć problemy w kontaktach z innymi osobami. Jakie są objawy depresji endogennej i jak ją leczyć?

Na czym polega depresja endogenna?

Depresja endogenna objawia się silnymi zaburzeniami nastroju oraz myślenia, które wynikają z przyczyn biologicznych, a powstają one w wyniku nieprawidłowego funkcjonowania organizmu. Przeważnie chodzi tutaj o układ nerwowy oraz hormonalny. Inaczej określana jest jako wewnątrzpochodna. W przeciwieństwie do depresji endogennej pojawia się bez konkretnej przyczyny zewnętrznej. W związku z tym może pojawić się u osób, które mają szczęśliwe życie i nie występują tutaj sytuacje, które mogłyby zostać odebrane jako przykre bądź smutne. Dlatego też jest ona określana jako „depresja znikąd”, poprzez co osoby z taką depresją są nierozumiane przez innych, ale też dotyka je społeczna izolacja.

Jakie są objawy depresji endogennej?

Ten rodzaj depresji zazwyczaj ma charakter długotrwały, gdyż jej pojedynczy epizod musi trwać przynajmniej dwa tygodnie. Depresja ta ma zróżnicowane objawy, które można podzielić na:

  • osiowe, czyli pierwotne, które dają taki typowy obraz kliniczny tej depresji;
  • niespecyficzne, czyli wtórne, które nie mają związku z istotą choroby i mogą też występować w innych rodzajach depresji.

Jeśli chodzi o objawy osiowe depresji endogennej, to żaden z tych objawów pojedynczo nie będzie stanowił podstawy do zdiagnozowania depresji. Do tych objawów zalicza się:

  • depresyjny nastrój, który może utrzymywać się przez większą część dnia, ale nieprzerwanie przez przynajmniej dwa tygodnie i nie ma tutaj wyraźnych przyczyn zewnętrznych takiego stanu;
  • obniżony napęd psychoruchowy, czyli spowolnienie ruchowe, utrata energii, brak siły, odczuwanie ciągłego zmęczeni, a do tego dochodzi małomówność, proste wypowiedzi, zmniejszona sprawność intelektualna, problemy z koncentracją, a także z pamięcią, motywacją, logicznym myśleniem oraz z umiejętnością dokonywania analizy i syntezy;
  • zaburzony rytm okołodobowy, a poprzez to pojawiają się problemy z bezsennością albo trudności z zasypianiem, ale też osoba z taką depresją może wstawać i zasypiać o nietypowych porach, może mieć płytki sen, a także mogą pojawiać się wahania nastroju w zależności od danej pory dnia;
  • nieprzemijające odczucie lęku z trudną do ustalenia przyczyną.
fot. Pixabay.com

Z kolei do objawów niespecyficznych zalicza się:

  • zmniejszone zainteresowanie światem zewnętrznym, wykonywanymi czynnościami, a także kontaktami z innymi osobami i samym sobą;
  • uboższe emocje, ale też brak reagowania na pozytywne zdarzenia, które dzisiaj się w otaczającym świecie;
  • silne oraz nieodpowiednie poczucie winy, które nie ma konkretnej przyczyny, a do tego niska samoocena, odczuwanie lęku przed oceną innych, widzenie przyszłości w czarnych kolorach, a czasami pojawiają się niewielkie urojenia;
  • zaburzenia łaknienia albo duży apetyt, czyli spadek masy ciała albo przybieranie na wadze;
  • zaburzenia związane z popędem seksualnym albo całkowita jego utrata;
  • wycofanie z się z kontaktów z innymi osobami na różnych płaszczyznach;
  • wykazywanie zachowani aspołecznych, co powoduje niechęć oraz brak zrozumienia ze strony najbliższych;
  • brak podejmowania działań i skupianie się tylko na wykonywaniu codziennych rutynowych czynności;
  • powracanie myśli związanych ze śmiercią, a także silny lęk przed śmiercią albo nawet skłonności samobójcze.

Jakie są przyczyny depresji endogennej?

Zazwyczaj przyczyny depresji endogennej mają związek z układem nerwowym oraz hormonalnym. Szczególnie należy tutaj zwrócić uwagę na zaburzenia wydzielania następujących substancji:

  • serotonina – określana jest jako hormon szczęścia i to jeden z najważniejszych neuroprzekaźników, który znajduje się w ośrodkowym układzie nerwowym. Niedobór serotoniny przyczynia się do występowania depresji, zaburzeń snu, obniżenia łaknienia, a także dysfunkcji seksualnych, ale też zwiększa wrażliwość na ból;
  • noradrenalina – jest to związek wydzielany w nadnerczach, a jego najważniejszym zadaniem jest mobilizowanie do działania ciała oraz umysłu;
  • dopamina – określana jest jako hormon przyjemności. Ma on bardzo ważne znaczenie dla tzw. układu nagrody.

Na czym polega leczenie depresji endogennej?

Jedną z metod leczenia tej depresji jest farmakologia, a można tutaj, np. zastosować selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a także trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) oraz inne.

Pomóc może także psychoterapia, a może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat. Najlepsze efekty w leczeniu depresji endogennej osiąga się podczas pracy w nurcie psychologii poznawczo-behawioralnej.

Inną metodą są elektrowstrząsy, które polegają na elektrycznej stymulacji mózgu, co poprawia jego ukrwienie i wpływa na poziom serotoniny oraz dopaminy.

PODZIEL SIĘ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here