Częstoskurcz serca przez lekarzy nazywany także tachykardią, jest jednym z rodzajów zaburzenia rytmu serca, objawia się on biciem serca szybciej niż byłoby to w normalnym spoczynku. Należy jednak pamiętać, że zwiększenie tętna podczas jakiegoś wysiłku lub w reakcji na silny stres jest zjawiskiem normalnym. W częstoskurczu serca jako schorzeniu, serce bije szybciej niż normalnie.
Tętno w ciele człowieka jest sterowane sygnałami elektrycznymi wysyłanymi przez tkanki serca. Częstoskurcz serca występuje, wtedy gdy tkanki wytwarzają zbyt szybko sygnały elektryczne, które z kolei przyspieszają częstość akcji serca, określa się, że najczęściej wynosi ona około 60 do 100 uderzeń na minutę podczas spoczynku. Zdarzają się przypadki schorzeń w których nie dają one żadnych objawów a tym bardziej powikłań.
Trzeba pamiętać, że częstoskurcz serca musi być leczony, w innym przypadku może zakłócać normalną czynność serca i prowadzić do poważnych powikłań, wyróżnia się tutaj niewydolność serca, nagłe zatrzymanie akcji serca a nawet śmierć.
W sytuacji występowania schorzenia można podjąć się leczenia farmakologicznego, zabiegów medycznych a nawet operacji.
Medycyna wskazuje bardzo wiele rodzajów nieprawidłowego bicia serca
Są klasyfikowane według pochodzenia jak również przyczyn. najpopularniejsze rodzaje częstoskurczu obejmują migotanie przedsionków. Migotanie przedsionków to nic innego jak szybkie tętno spowodowane chaotycznymi, nieregularnymi impulsami elektrycznymi w górnych komorach serca. Sygnały te wpływają na bardzo szybkie, nieskoordynowane i słabe skurcze przedsionków. Migotanie przedsionków może być tymczasowe, ale niektóre ataki nie zakończą się, dopóki osoba nie podejmie leczenia.
Większość osób z migotaniem przedsionków ma pewne strukturalne nieprawidłowości serca związane z chorobami podstawowymi, takimi jak choroby serca lub wysokie ciśnienie krwi. Do innych czynników, które mogą przyczyniać się do migotania przedsionków, należą zaburzenia zastawki serca, nadczynność tarczycy lub intensywne spożywanie alkoholu.
Kolejnym rodzajem jest trzepotanie przedsionków. W trzepotaniu przedsionków przedsionki serca biją bardzo szybko, ale w regularnym tempie. Szybki wskaźnik powoduje słabe skurcze przedsionków.
Trzepotanie przedsionków jest spowodowane nieregularnym obwodem w przedsionkach. Trzepotania przedsionków mogą ustąpić same lub mogą wymagać leczenia. Ludzie, którzy doświadczają trzepotania przedsionków, często również doświadczają migotania przedsionków w innym czasie.
Istnieje także częstoskurcz komorowy. Tachykardia komorowa to szybka częstość akcji serca, której źródłem są nieprawidłowe sygnały elektryczne w dolnych komorach serca (komorach). Szybkie tętno nie pozwala komórkom napełniać się i kurczyć skutecznie, aby pompować wystarczającą ilość krwi do organizmu.
Ataki częstoskurczu komorowego mogą być krótkie i trwają tylko kilka sekund bez powodowania szkody. Jednak te trwające dłużej niż kilka sekund mogą stać się zagrożeniem dla zdrowia.
Może wystąpić także migotanie komór. Pojawia się ono gdy gwałtowne, chaotyczne impulsy elektryczne powodują, że komory drgają nieskutecznie zamiast pompować niezbędną krew do organizmu. Może to być śmiertelne, jeśli serce nie zostanie przywrócone do normalnego rytmu w ciągu kilku minut z porażeniem elektrycznym serca (defibrylacja). Migotanie komór może wystąpić podczas lub po zawale serca. Większość ludzi, u których występuje migotanie komór, cierpi na zasadniczą chorobę serca lub doświadczyła poważnego urazu, takiego jak uderzenie pioruna.
Jeśli serce bije zbyt szybko, może nie pompować skutecznie krwi do reszty ciała. Może to pozbawiać narządy i tkanki tlenu oraz może powodować następujące objawy i objawy związane z częstoskurczem serca: duszności, zawroty głowy, szybkie tętno, kołatanie serca – przyspieszone, niewygodne lub nieregularne bicie serca lub uczucie „trzepotania” w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, omdlenie.
Niektóre osoby z tachykardią nie mają żadnych objawów, a stan ten zostaje wykryty tylko podczas badania fizykalnego lub za pomocą testu monitorowania serca zwanego elektrokardiogramem.